De boerderij van de toekomst

Zonet heb ik de inspirerende BBC documentaire 'A farm for the future' (2009) gekeken. In deze documentaire wordt Rebecca Hosking, maker van natuurfilms en dochter van een boer. Zij heeft de beslissing genomen de boerderij van haar vader in het idyllische Devon (Engeland) over te nemen. Ze worstelt echter met het hoge oliegebruik in de landbouw en de daaropvolgende keten naar het bord van de consument. Ze is zich bewust van het opraken van olie in de toekomst, en gaat op onderzoek uit naar manieren om het oliegebruik in de landbouw te beperken. Hiervoor gaat ze langs bij een aantal pioniers in de duurzame landbouw.

Een van die pioniers is Arthur Hollins. Op zijn boerderij Fordhall heeft hij het voor elkaar gekregen om meer dan twintig grassoorten in zijn weilanden te kweken, wat voor een zeer stevige bodem tot gevolg heeft ervoor gezorgd dat zijn koeien het hele jaar door in de weilanden kunnen grazen, waardoor ze dus niet op stal hoeven en er geen hooi hoeft te worden gemaaid met energieslurpende machines en geen extra voer hoeft te worden gekocht dat met nog meer olie is geproduceerd en getransporteerd. De weilanden hoeven zelfs niet te worden geploegd, want dat maakt de bodem alleen maar zwak en arm. De weilanden op Fordhall Farm zijn daardoor rijk aan dierenleven en er is geen kunstmest nodig.

Ook gaat Rebecca langs bij een twee pioniers in de permacultuur. Zij maken vol gebruik van de biodiversiteit die op land is, en werken in lagen in de hoogte, in plaats van grote stukken vlak land. Dit betekent dat er veel minder land nodig is om hoge opbrengst te genereren. Er wordt zelfs gezegd dat de opbrengst van permacultuur twee keer zo hoog kan zijn als de conventionele landbouw! Het meest interessante is eigenlijk wel dat zij helemaal geen machines nodig hebben, want veel wordt door de natuur zelf gedaan: bodembedekkers beschermen  tegen onkruid, eenden eten slakken op enzovoort. Mensen kunnen met 'tuinieren' dus meer opbrengst genereren dan de huidige landbouwmachines doen!

Een hele opmerkelijke verwachting die aan het eind wordt uitgesproken door Richard Heinberg van het Post-carbon Institute in California is dat  de ontwikkeling van de vermindering van arbeidskrachten in de landbouw die zich in afgelopen vijftig jaar heeft voorgedaan zal worden omgedraaid in de 21ste eeuw. Er zijn in de 21ste eeuw juist méér mensen nodig in de landbouw, als olie begint op te raken. Er zal zich daardoor een migratie van de stad naar het platteland voordoen, het omgekeerde van wat de laatste eeuwen aan de gang is. De conclusie van de documentaire is dat 'low-energy'-farming de toekomst is. Ik ben benieuwd! Zal hier graag meer over willen weten in de toekomst en misschien zelfs er iets mee doen! Misschien in mijn toekomstige moestuintje, om te beginnen?

De documentaire (met Nederlandse ondertiteling) heb ik hieronder geplaatst, maar kan ook gekeken worden via deze link.